IEO یکی از انواع عرضه اولیه ها در بازار ارز دیجیتال محسوب می شود. در واقع بازار ارزهای دیجیتال مانند بورس و … محلی برای جذب سرمایه و سرمایه گذاری است. در این بازار گروه ها و توسعه دهنده های مختلف بر اساس کاربری جدیدی که تعریف و معرفی می کنند نیاز به سرمایه اولیه دارند. این سرمایه اولیه به واسطه عرضه به بازار جذب می شود.
IEO را می توانیم دومین نوع از عرضه اولیه کاربردی در بازار ارزهای دیجیتال بدانیم. قبل از IEO ، ICO ها در بازار وجود داشتند. این نوع از عرضه اولیه بدون واسطه و به طور مستقیم توسط خود توسعه دهنده ها صورت می گرفت، اما به واسطه کلاهبرداری هایی که در این نوع عرضه اولیه ها انجام شد عملا نیاز به یک واسط یا ناظر در بازار به وجود آمد تا به واسطه آن امکان تایید کارایی عرضه اولیه و سالم بودن آن ایجاد شود.
بنابراین IEO عرضه اولیه است که به واسطه صرافی های معتبر و مهم در بازار انجام می گیرد. صرافی ها به عنوان واسط و ناظر به میان می آیند و سرمایه جذب شده از سرمایه گذاران را به گروه توسعه دهنده می دهند. مسلما در این بین هزینه و کارمزدی هم نصیب صرافی می شود.
اما بیایید کمی بیشتر با IEO آشنا شویم. در واقع در مورد این نوع عرضه اولیه چند سوال وجود دارد. اولا این که صرافی ها با چه متر و معیاری با گروه های توسعه دهنده همکاری می کنند و از طرف دیگر وجود این واسطه چه ضمانت هایی برای سرمایه گذاران ایجاد می کند؟ با ما همراه باشید.
اعتبار IEO، اعتبار صرافی
نکته مهمی که باعث شد IEO ایجاد شوند در واقع ایجاد اعتماد و اطمینان در بازار بود. در کلام ساده تر ICO ها بدون واسطه وارد بازار می شدند. این اتفاق و نبودن ناظر باعث شده بود که بسیاری با وایت پیپرهای جعلی و فریبنده تنها در پی جذب سرمایه باشند و پروژه را بعد از جذب سرمایه رها می کردند. از آن جایی که سیستم بلاک چین عملا اجازه رهگیری سرمایه ها را نمی دهد عملا این افراد به عنوان موفق ترین کلاهبرداران شناخته می شوند. زیرا هیچ راه شناسایی آن ها وجود ندارد. این اتفاقات باعث شده بود که عملا اعتماد سرمایه گذاران نسبت به بازار، به خصوص بازار عرضه اولیه ها از بین برود و این برای بلاک چین اصلا چیز خوبی نیست.
از این رو صرافی ها این خطر را احساس کردند و سعی کردند با ایجاد IEO اعتماد را به بازار برگردانند. در واقع مهمترین اهرم بازگرداندن این اعتماد از دست رفته چیزی جز اعتبار خود صرافی نیست. در واقع وقتی یک IEO اتفاق می افتد بدین معنی است که یک صرافی معتبر بودن آن را تضمین می کند. در صورتی که این اعتبار زیر سوال برود عملا هم صرافی باید خسارات را جبران کند و هم اعتبار خودش را از دست می دهد.
در مورد اعتبار IEO باید از دو جهت به آن نگاه کرد. اول این که صرافی باید مطمئن شود که این عرضه اولیه به دنبال جذب سرمایه برای ایجاد یک پروژه است. در کلام ساده تر باید صرافی مطمئن شود که توکن فروخته شده اعتبار کافی را دارد. از طرف دیگر صرافی ها باید مطمئن شوند که پروژه قابل انجام است. در کلام ساده تر صرف این که کلاهبرداری در کار نباشد نمی تواند بار مسئولیت صرافی ها را کم کند. در واقع باید صرافی ها از به انجام رسیدن این پروژه ها مطمئن شوند. این دو جنبه باعث شده است که عملا اعتبار از دست رفته به بازار برگردد و بازار روند عادی خودش را طی کند.
مشکلات IEO
هر چیزی از جمله IEO نقاط ضعف خودش را دارد. مهم ترین نقطه ضعف این دست از عرضه های اولیه مسلما اهمیت اعتبار صرافی هاست. در کلام ساده تر هر چه یک صرافی اعتبار بالاتری داشته باشد درجه ریسک آن کمتر می شود. در واقع به جز سرمایه گذاران این صرافی ها هستند که با دادن اعتبار لازم به IEO در واقع روی آن ها شرط بندی می کنند. ممکن است یک پروژه در نهایت شکست بخورد و اینجا این صرافی ها هستند که همراه با سرمایه گذاران متضرر می شوند. از این رو صرافی های معتبر مانند بایننس در این موارد بسیار محتاط عمل می کنند.این احتیاط باعث شده است که عملا بسیاری از عرضه های اولیه پشت خط بماند و این اعتبار و اجازه را از صرافی ها نگیرند.
فارغ از این موضوع عملا وجود یک واسطه در بازار چیزی نیست که بلاک چین آن را دوست داشته باشد. در واقع بلاک چین به دنبال این است که تمام واسطه ها و تمرکز ها را از بین ببرد. یک واسطه در بازار می تواند تمام داستان را خراب کند. در کلام ساده تر در IEO این صرافی ها هستند که تصمیم می گیرند و سیستم در آن نقشی ندارد. در حالی که ذات و روح بلاک چین بر این اساس چیده شده است که باید خودش بتواند راه خودش را برود و اعمال نفوذی در آن صورت نگیرد. این تضاد رفتاری میان IEO و بلاک چین به نظر در نهایت با حذف IEO خاتمه پیدا می کند. اما فعلا IEO محبوب ترین و معتبرترین عرضه های اولیه در بازار هستند.
پایان سخن
به طور کلی می توان اینگونه بیان کرد که IEO یکی از انواع عرضه های اولیه است که بسیار اعتبار خوبی دارد. در کلام بهتر این عرضه ها احتمال موفقیت بالایی دارند و می توان به آن ها اعتماد کرد. نکته مهمی که وجود دارد این است که IEO های معرفی شده توسط صرافی های بزرگ تر و معتبرتر مسلما اعتبار بیشتری دارند و می توان به آن ها اعتماد کرد. البته یادتان نرود که بازار همیشه پر از شگفتی هاست و هیچ چیز صد در صدی در آن وجود ندارد.
در نهایت می توان گفت که IEO گرچه اعتبار و اعتماد را به دنیای عرضه های اولیه ارزهای دیجیتال برگردانده است اما به واقع با روح بلاک چین در تضاد است. متمرکز کردن اطلاعات و ایجاد یک واسطه چیزی نیست که بلاک چین بتواند آن را در ادامه مسیر تحمل کند و احتمالا تا چند وقت دیگر باید با IEO خداحافظی کنیم.
